Şimdiki an çemberi🟠

Yaylım ateşi gibi duygusal tetikleyicilerle kuşatıldığım bir haftasonu daha bitti. Malesef hayat bazen siz elinizden geleni yapsanız da çok boktan. Şöyle bir salsak varya, ohooo…

Ne zamanki duygusal olarak emniyetteyim hissimi kaybetsem eski dostum kontrol manyaklığı hemencicik kendini gösteriyor. Bak ben burdayım, gel derdinin dermanı bende, diyerek beni ikna etmeye çalışıyor. Ama yemezler be gülüm🫠 Baktım en son, nerdeyse dünyaya bile nasıl döneceğini söyleyecek enerji, tüm insanlığa nasıl yaşamaları gerektiğini dikte edecek sessiz bir dikdatörlük içindeyim, o zaman dedim dur kızım. Bu normal değil. Sen aslında böyle biri değilsin.

Gerçekten düzenli meditasyon, mindfulness ve özşefkat pratikleri insanın kişiliğini değiştiriyor. Daha doğrusu kişilik dediğimiz o savunma mekanızmalarımız ve hayatta kalma modumuz, sinir sistemimiz dengelendikçe daha dingin ve dengeli bir hal alıyor. Bunda gizemli ve mistik hiçbir şey yok. Saf bilim bu aslında. Tüm bu, daha az kullandıkça daralan, pratik ettikçe güçlenen yeni bağlantılarım sonucu, dedim senin bir şeyleri kontrol edesin mi var? Olayların gidişatı üstünde bir etkin bir gücün varmış gibi hissetmeye ihtiyacın mı var? O zaman zamanını nasıl geçirdiğini kontrol et. Tembelliğini kontrol et… Çünkü hayat her zaman deli manyak bir şey olmaya, seni bazen şaşırtmaya, bazen hayran bırakmaya, bazen de üzmeye devam edecek. Buna sen karışamazsın. Ama… ahh işte buralar çokomelli… ama zamanını nasıl geçireceğine karışabilirsin.

Kontrol manyaklığını, gölge yanlara düşmeden, bana hizmet edecek bir şeye dönüştürmeyi pratik etmek gibi oldu gerisi. Evde derin temizliğe başladım.( ahh ne kadar iyi geldi tepeden tırnağa temizlenmiş bir odada uyumak) 28 günlük bir egzersiz mücadelesinin çıktısını alıp dolabıma astım ve programla eş zamanlı sporumu yaptım bu sürede (al sana cillop gibi kontrol etmelik bir yer) Farklı bir kaç model proje çalıştım. ( üretmek her zaman iyileştirir) düzgün ve kararında beslendim. Bu zaten insana en güçlü hissettiren şeylerden değil midir her zaman? Yeni kitabıma başladım ve bir baktımki hayatım daha az kontrolden çıkmış gibi, daha çok benimmiş gibi hissettirmeye başladı yeniden. Heh dedim, işte bu. Özlemini çektiğim işte bu duyguydu.

Demem o ki, düşünce kirliliğinde boğulup hayatımızı ellerimizle çekilmez hale getirmek hep çok kolay. Ama şöyle bir durup, bu kontrol manyaklığı nerden çıktı diye sormam, tüm hafta sonumu, benim hayrıma nasıl da değiştirdi. Hala duygusal tetikleyicilerim burnumun dibinde. Ama kendimi daha az o gücenmiş çocuk, daha çok bugünki hayatla barışık yetişkin gibi hissediyorum. İşte benim zaferlerim hayatta böyle anlar🥂

Şimdiki an. Aynı anda hem karnımın tokluğuna sırtımın pekliğine minnettar, hem de şu iki gündür verdiğim nefs terbiyesi mücadelesinden dolayı biraz yorgun ama gururlu, hem geçmişe biraz kırgın, hem de geleceğe dair çok umutlu ve heyecanlıyı olduğum an. Bizim 5 duyumuzla tam olarak algılayamayacağımız kadar büyük ve derin sistemin, minik bir adı bence şimdiki zaman. Çapı kim bilir ne kadaaaar geniş. İnsan olmak, tümüyle çok şahane ve akıl almaz bir olay değil mi ya?

Bunu okuyan herkesle o büyüleyici çemberde buluşup, kendi gücümüzü unuttuğumuzda birbirimize hatırlatmak dileğiyle.

Sevgilerimle🌸