Önden Üç Bilet

Beliz hoca’nın uygulama atölyelerine katılanlar için kurduğu online mahalle, Metaforum’da geçen gün Gülsel Ceren Güneş’in ‘Metotla Roman Yazdım!’ postunu görünce çok heyecanlandım. Sanki bizim bölümden bi arkadaş istediği işe girmiş gibi hissettim diyordum ki, meğer kardeş bölümlerde okumuşuz gerçekten de. Kendisi Amerikan Kültür mezunuymuş. Bendeniz de İDE.

İlk aldığım gün göz gezdirmelerimi saymazsak, romana adam akıllı dün okulda boş derste başlayıp, gece evde el ayak çekilince okuyamaya devam ederek bitirdim.

Daha en başından sizi hikayenin içine çeken akıcı kitaplar olur ya, aynı öyleydi. İlk sayfalardan karakterlerle tanış olmuş gibi hissediyor, bir yandan da sonrayı merak ediyorsunuz. İmrenilecek derecede güzel metaforlar ve çok iyi yerleştirilmiş flashbacklerle çabasız akıp gidiyor roman. Kurgusunda, kartlaşmış bir okuyucuysanız eğer; sizi şaşkınlıktan hayrete düşürecek bir durum fazla yok. İlmek ilmek nereye varacağını işaret ediyorsa, oraya varıyor gerçekten de olaylar. Ancak ben dilini çok beğendim. Yazarın anlatıcılığı ve yazdıklarının akıcılığı çok iyiydi gerçekten👏🏻

Şahsen bütün anne/annane konularından kendi adıma bu ara aşırı bıkmış ve bunalmış olsam da, romanı okuduğuma çok memnunum. Merceği biraz başka yöne çevirmek iyi gelmedi desem yalan olur.

Yazarın sorduğu ‘Sen kendi hikayende nerede duruyorsun?’ soruna cesurca yanıt verebilmiş herkesin, kendinden bir şeyler bulacağı güzel bir eser var elimizde anlayacağınız.

Okuru bol, yolu açık olsun yazarımızın. Nice romanlar yazsın…